9
vivos et mórtuos: cujus regni non erit
finis. Et in Spíritum Sanctum, Dómi-
num, vivificántem: qui ex Patre procé-
dit. Qui cum Patre, et Fílio simul
°
°
°
°
ado-
rátur et conglorificátur: qui locútus est
per Prophétas. In unam, sanctam, ca-
thólicam et apostólicam Ecclésiam.
Confíteor unum baptísma in remissió-
nem peccatórum. Et exspécto resur-
rectiónem mortuórum.
†
Et vitam
ventúri sæculi. Amen.
є3гHже цrтвію не бyдетъ концA. И# въ д¦а
с™aго, гDа животворsщаго, и4же t nц7A
и3сходsщаго, и4же со nц7eмъ и3 сн7омъ
°
°
°
°
спокланsема и3 сслaвима, глаг0лавшаго
пррbHки. Во є3ди1ну с™yю, соб0рную и3
ґпcльскую цRковь. И#сповёдую є3ди1но
кRщeніе во њставлeніе грэхHвъ. Чaю
воскRсeніz мeртвыхъ:
†
И# жи1зни
бyдущаго вёка. А#ми1нь.
Deinde osculatur Altare, et versus ad populum
dicit:
По т0мъ цэлyетъ nлтaрь, и3 њбрaщьсz къ
лю1дzмъ, глаг0летъ:
=
Dóminus vobíscum.
Їер.
ГDь съ вaми.
+
Et cum spíritu tuo.
T.
И# со д¦омъ твои1мъ.
Postea dicit:
Orémus.
et Offertorium.
За тёмъ глаг0летъ:
Пом0лимсz.
и3 прин0съ.
Quo dicto, si est Missa solemnis, Diaconus
porrigit Celebranti Patenam cum Hostia. Si
privata, Sacerdos ipse accipit Patenam cum
Hostia, quam offerens, dicit:
Е#гдa то речE, ѓще ми1сса є4сть торжeственнаz,
діaконъ подаeтъ свzщeннику служaщему дjскосъ
съ ѓгнцемъ: ѓще ли nс0бна, їерeй сaмъ в0зметъ
дjскосъ съ ѓгнцемъ, є3г0же приносS глаг0летъ:
Súscipe, sancte Pater, omnípotens
ætérne
Deus,
hanc
immaculátam
hóstiam, quam ego indígnus fámulus
tuus óffero tibi Deo meo vivo et vero,
pro
innumerabílibus
peccátis,
et
offensiónibus, et negligéntiis meis, et
pro ómnibus circumstántibus, sed et
pro ómnibus fidélibus christiánis vivis
atque defúnctis: ut mihi et illis profíciat
ad salútem in vitam ætérnam. Amen.
Пріими2, с™hй џ§е, всемогjй вёчный б9е,
сію2 непор0чную жeртву, ю4же ѓзъ
недост0йный рaбъ тв0й приношY тебЁ бGу
моемY жив0му и3 и4стинному за
безчи1сленныz грэхи2, и3 прегрэшeніz и3
нерадeніz мо‰, и3 за вс‰ w4крестъ
сто‰щzz, но и3 за вс‰ вBрныz хrтіaны
живы6z и3 мeртвыz: да мнЁ и3 и4мъ
ўспёетъ на спасeніе въ жи1знь вёчную.
А#ми1нь.
Deinde faciens crucem cum eadem Patena,
deponit Hostiam super Corporale. Diaconus
ministrat vinum, Subdiaconus aquam in Calice: vel
si privata est Missa, utrumque infundit Sacerdos,
et aquam miscendam in Calice benedicit signo
crucis, dicens:
По т0мъ знaменуетъ крестоoбрaзнw тёмже
дjскосомъ, положи1тъ ѓгнецъ на тэлeсникъ.
Діaконъ слyжитъ ви1но, v3подіaконъ в0ду в
поти1ръ: и3ли2 ѓще є4сть nс0бна ми1сса, nбо‰
вливaетъ їерeй, ґ в0ду приливaему въ поти1ръ
благослови1тъ крeстнымъ знaменіемъ, глаг0лz:
Deus,
†
qui humánæ substántiæ
dignitátem mirabíliter condidísti et
mirabílius reformásti: da nobis, per
hujus aquæ et vini mystérium, ejus
divinitátis
esse
consórtes,
qui
humanitátis nostræ fíeri dignátus est
párticeps, Jesus Christus, Fílius tuus,
Dóminus noster: Qui tecum vivit et
regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus:
per ómnia sæcula sæculórum. Amen.
Б9е,
†
и4же чlвёческагw существA
дост0инство ди1внw создaлъ, и3 дивнёе
њбнови1лъ є3си2: дaждь нaмъ сеS воды2 и3
винA тaйною, тогw2 б9ествA бhти
w4бщникамъ, и4же чlвёчества нaшегw
и3зв0лилъ бhти причaстникъ, ї}съ хrт0съ,
сн7ъ тв0й, гDь нaшъ: И$же съ тоб0ю
живeтъ и цaрствуетъ въ є3ди1нстве д¦а
с™aгw, бGъ: во вс‰ вёки вэкHвъ. А#ми1нь.