Die VII. Julii
Ss. Cyrilli Mon.
et Methodii Ep.
Въ дeнь з7 їю1ліz
С™hхъ кvри1лла, мни1ха,
и3 меf0діz, є3пjскопа
Introitus. Ps. 131. S
acerdótes tui,
Domine, índuant justítiam et sancti tui
exsúltent: propter David servum tuum
non avértas fáciem Christi tui.
Ps. ibid.
Meménto Dómine David: et omnis
mansuetúdinis ejus.
V.
Glória Patri.
Пристyпъ Pал. рlа. С
щ7eнницы
твои2 њблекyтсz прaвдою, и3 прпdбніи
твои2 возрaдуютсz. Дв7да рaди рабA
твоегw2, не tврати2 лицE помaзаннагw
твоегw2.
Pал. т0йже.
Помzни2, гDи, дв7да
и3 всю2 кр0тость є3гw2.
С.
Слaва nц7Y.
Oratio.
O
mnípotens sempitérne Deus, qui
Slavóniae gentes per beátos Confessóres
tuos Cyríllum et Methódium ad
agnitiónem tui nóminis veníre tribuísti:
praesta:
ut
quorum
festivitáte
gloriámur, eórum consórtio copulémur.
Per
Dóminum
nostrum
Jesum
Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit
et regnat in unitáte Spíritus Sancti
Deus, per ómnia sæcula sæculórum.
Моли1тва
В
семогjй вэковёчный б9е, и4же чрeзъ
блажeнныz и3сповёдники тво‰ кvри1лла
и3 меf0діz словeнскимъ kзhкwмъ къ
познaнію и4мене твоегw2 пріити2 дaлъ
є3си2: подaждь, да и4хже прaздникомъ
слaвимсz,
въ
тeхъ
содружeніе
соедини1мсz. ГDемъ нaшимъ ї}сомъ
хrт0мъ, сн7омъ твои1мъ, и4же съ тоб0ю
живeтъ и3 цaрствуетъ въ є3ди1нствэ д¦а
с™aгw бGъ, во всz6 вёки вэкHвъ.
Léctio Epístolae beáti Pauli Apóstoli ad
Hebraéos.
Hebr. 7. d.
F
ratres: Plures facti sunt sacerdótes,
idcírco quod morte prohiberéntur
permanére: Jesus autem eo quod
máneat in aetérnum, sempitérnum
habet sacerdótium. Unde et salváre in
perpétuum potest accedéntes per
semetípsum ad Deum: semper vivens
ad interpellándum pró nobis. Talis enim
decébat, ut nobis esset póntifex,
sanctus,
ínnocens,
impollútus,
segregátus a peccatóribus, et excélsior
coelis
factus:
qui
non
habet
necessitátem quotídie, quemádmodum
sacerdotes, prius pro suis delíctis
hóstias offérre, deínde pro pópuli: hoc
enim fecit semel, seípsum offeréndo,
Jesus Christus Dóminus noster.
Чтeніе послaніz блажeннагw ґпcла пavла
къ є3врeомъ.
Е#вр. з7.
Б
рaтіе: Мн0жайши свzщeнницы бhша,
занE
смeртію
возбранeни
сyть
пребывaти: ї}съ же, занeже пребывaетъ
во вёки, непрестyпное и4мать сщ7eнство,
тёмже и3 спcти2 до концA м0жетъ
приходsщихъ чрез8 него2 къ бGу, всегдA
жи1въ сhй, во є4же ходaтайствовати њ
ни1хъ. Так0въ бо нaмъ подобaше ґрхіерeй:
прпdбенъ,
неѕл0бивъ,
безсквeрненъ,
tлучeнъ t грBшникъ и3 вhшше нб7съ
бhвый, и4же не и4мать по вс‰ дни6
нyжды,
ћкоже
первосвzщeнницы,
прeжде њ свои1хъ грэсёхъ жє1ртвы
приноси1ти, пот0мъ же њ людски1хъ: сіe
бо сотвори2 є3ди1ною, себE принeсъ, ї}съ
хrтосъ гDь нашъ.
Graduale. Ps. 131. S
acerdotes ejus
índuam salutári: et sancti ejus
Степeннаz Pал. рlа. С
щ7eнники є3гw2
њблекY во спcніе, и3 прпdбніи є3гw2